Bene Venisti Huc!

Lectio Divina per diem


12.8.25 - Clara nóbilis virgo, Assísii nata in Umbria, sanctum Francíscum concívem suum imitáta, cuncta sua bona in eleemósynas et páuperum subsídia distríbuit. De sǽculi strépitu fúgiens, in campéstrem declinávit ecclésiam, ibíque ab eódem beáto Francísco recépta tonsúra consanguíneis ipsam redúcere conántibus fórtiter réstitit. Deínde ad ecclésiam sancti Damiáni per eúndem addúcta, sacrárum sorórum collégium instítuit, quarum régimen, nímia sancti Francísci devícta importunitáte recépit. Suum monastérium sollícite ac prudénter annis quadragínta duóbus mirabíliter gubernávit. Saracénos monastérium invádere conántes, cum sanctíssimum Sacraméntum deférri iussísset, humíllime orans, pénitus fugávit. Evolávit in cælum prídie idus augústi, et ab Alexándro Papa quarto inter sanctas Vírgines est reláta.


14.8.25 - Homilía sancti Ioánnis Chrysóstomi
Cum audíeris mulíerem illam dicéntem: Beátus venter qui te portávit, et úbera quæ tu suxísti; deínde Dóminum respondéntem: Quinímmo beáti qui áudiunt verbum Dei et custódiunt illud; ea senténtia dictum exístima, non quod Matrem neglégeret, sed nihil ei utilitátis matris nomen allatúrum osténderet, nisi bonitáte et fide præstáret. Quod si Maríæ nihil, sine virtúte, matérna cáritas erat profutúra; longe minus nobis patris, fratris, matris, fílii bónitas, nisi áliquid nostrum afferámus. In nullo namque álio, nisi in solis sui ipsíus virtútibus, post divínam grátiam, de salúte cuípiam sperándum est. Nam, si id profutúrum erat per se Maríæ, profuísset étiam Iudǽis, quorum consanguíneus Christus secúndum carnem; profuísset civitáti, in qua natus est; profuísset frátribus. Atqui, dum fratres rerum suárum curam habuérunt, nihil eis propinquitátis nomen prófuit, sed cum réliquo mundo damnáti erant. Tunc autem admiratióni esse cœpérunt, quando própria claruérunt virtúte. Pátria vero nihil inde consecúta cécidit, et incéndio absúmpta est; concíves mísere interémpti periére; consanguínei secúndum carnem nil ad salútem lucráti sunt, deficiénte virtútis patrocínio. Verum Apóstoli ante omnes claríssimi evasérunt, cum se ad veram et expeténdam eius familiaritátem consuetudinémque per obediéntiam contulérunt. Hinc intellégimus, fide semper nobis opus esse, et vita quæ virtútibus lúceat: hæc dumtáxat salvos nos fácere póterit.

+ Laus Deo +